ЛЫНЬКОЎ МІХАІЛ ЦІХАНАВІЧ
Беларускі пісьменнік. Народны пісьменнік Беларускай ССР (1962).
Больш вядомы як Міхась Лынькоў.
Нарадзіўся 18 (30) лістапада 1899 года ў сям'і чыгуначніка ў вёсцы Зазыбы, Віцебскай губерні.Скончыў Рагачоўскую настаўніцкую семінарыю ў 1917 годзе. У 1919-1922 гадах служыў у Чырвонай арміі, удзельнічаў у савецка-польскай вайне. У 1919 годзе ў смаленскай газеце «Барацьба» апублікаваў сваё першы твор (верш). Затым працаваў настаўнікам у в. Ліпінічы, рэдактарам штодзённай бабруйскай акруговай газеты «Камуніст», пісаў пад некалькімі псеўданімамі (Міхась Васілёк і інш.). Лынькоў выступіў адным з ініцыятараў стварэння бабруйскага аддзялення беларускага літаратурнага аб'яднання «Маладняк». У 1930 году Лынькоў пераехаў у Мінск, дзе працаваў у Дзяржаўным выдавецтве БССР. У 1933-1941 гадах– рэдактар вядучага літаратурнага часопіса «Полымя рэвалюцыі». Лічыцца, што на гэтай пасадзе Лынькову ўдалося абараніць беларускую літаратуру ва ўмовах таталітарнага рэжыму. З моманту заснавання ў 1934 году– член Саюза пісьменнікаў СССР. У 1938-1948 гадах узначальваў Саюз пісьменнікаў БССР.
Па творах Лынькова пастаўленыя фільмы «Дзед Яўсей і Палашка» (1975) і «Міколка-паравоз» (1956).
У 1927 годзе ў сваю сям'ю ён прывёў першую жонку– настаўніцу Хану Абрамаўна. Хана Абрамаўна і Марэк, сын Лынькова, былі забітыя фашыстамі ў 1941 годзе, калі гасцявалі ў сваякоў. З другой жонкай Соф'яй Захараўнай не было сваіх дзяцей, але было трое прыёмных.
Памёр 21 верасня 1975 года.
У Бабруйску ў 2011 годзе заснавана спецыяльная прэмія гарадскога выканаўчага камітэта імя пісьменніка Міхася Лынькова дзеячам культуры, мастацтва, СМІ за дасягненні ў папулярызацыі беларускай мовы.
ПРЫЗЫ І ЎЗНАГАРОДЫ
Узнагароджаны трыма Ордэнамі Леніна, трыма Ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга і іншымі ордэнамі і медалямі.
